Projecten

Tijdelijke actie i.v.m. Coronavirus. Unieke stijlvolle mondkapjes voor gebruik in het openbaar vervoer. Vanaf 25 mei zonder btw! Ontvang een exemplaar per post voor de prijs van €25,00 incl. verzendkosten. Er zijn geen twee dezelfde ontwerpen! Enkellaags, geplooid en uitwasbaar (handwas) dus goed voor het milieu.

Er is ook een eenvoudiger exemplaar met beperkte oplage. Deze ontvangt u in de post voor €15,00 incl. verzendkosten.

Bestel nu via het contactformulier.

Monique (56) is overleden op 2-4-2020. Ik heb haar nooit in haar goede tijd gekend wat ik jammer vind want volgens mij had ik het best goed met haar kunnen vinden.

Monique was intelligent, creatief, trots, eigenzinnig en ze had lief met heel haar zijn. Haar jeugdtrauma heeft haar de nodige psychische klachten bezorgd waarin zij ook boosheid in zich had, maar vooral probeerde zij familiekarma op te lossen. Ze schreef een boek over het gezin nadat hun vader was overleden. Ook wilde zij het heft steeds in eigen handen houden, zo weigerde zij medicatie en ingrepen. Als afgestudeerd shiatsutherapeut wist zij veel van alternatieve geneeswijze. In schilderwerk uitte ze haar gevoelens. Dat heeft ze uiteindelijk niet vol kunnen houden en belandde in een zware depressie, waarin zij feitelijk al lang afscheid had genomen van het leven. Nadat dit jaar de diagnose longkanker geconstateerd was vond zij de moed om haar leven zelf te beeindigen. Na drie jaren opnames heeft zij eindelijk haar rust gevonden.

Van Monique ontstond spontaan dit klein doekje van 15 bij 20cm. Ik kreeg haar sieradenkistje van haar zus Annelies. Daarin zat veel bling bling, maar mij raakten een aantal piepkleine onderdeeltjes van kapotte dingen die Monique toch bewaard had. Ik haakte ze aan elkaar en wilde ze ergens ophangen en zo ontstond dit werkje waarin diverse sieraden en een haarklemmetje. De kleurige figuur toegevoegd geinspireerd door een foto van haar. Monique droeg vaak fel kleurige kleding, een echte hippie. Er zit Egypte in verwerkt, het land waar zij met haar familie naar toe reisde om te trouwen. De rafelrand als symbool voor het abrupte levenseinde na een periode van hopeloos verward zijn waaruit geen weg terug meer mogelijk was.

Ik heb mijn oma Dora helaas nooit gekend, maar ik vind haar geweldig. Ze is niet alleen mooi, maar ook een passionele, speelse en zorgzame vrouw. Zij was al verloofd met de bakkerszoon, maar verkoos mijn opa die toen al ouder was en weduwnaar met vijf kinderen. Als dat geen echte liefde is!

Zij heeft mij geïnspireerd om vooral te genieten van het leven en je vol te geven voor waar je passie je heen leidt. Ga je dan ten onder dan heb je wel alles van jezelf gegeven.

Helaas is zij jong gestorven. Ze heeft vijf kinderen gekregen, waarvan mijn moeder de oudste is. Nadat zij tbc had gehad heeft ze haar laatste zwangerschap niet overleefd. Ze was toen 33.