Dit as-schilderij van Monique is gemaakt als cadeau voor Peet in nagedachtenis aan het overlijden van zijn zus Monique. Het is gemaakt met een deel van haar as en een schilderij op papier, door haar gemaakt. Ook kleding in verwerkt, waaronder wat leer van hun beider jassen.
Het schilderij verbeeldt de dood na een worsteling en verscheuring in het leven. Het komen tot groei en ontplooiing via het lijden werd Monique ontnomen door de verstikkende benauwdheid van haar (gedwongen) gesloten opname in de psychiatrie en het niet kunnen verwerken van haar trauma’s (o.a. incest). Door de verwerking van haar as in het schilderij komt zij nu alsnog tot leven en wordt zij tot transformatie geholpen door een geschetste verrijzenis uit het aardse lijden.
